Παρακολουθήστε το σενάριο...
Είστε με το σκύλο σας στο καθημερινό περίπατο , ή επιστρέφετε σπίτι και τον βρίσκετε κάπως περίεργο.
Σας κοιτά με αγωνιώδες βλέμμα, έχει υπερβολική σιελόρροια, έντονο μυϊκό τρόμο, σε σημείο που μετά από λίγη ώρα πέφτει στο πλάι με φοβερούς σπασμούς σε όλο του το σώμα, παρουσιάζει ακράτεια κοπράνων και αφοδεύει κάνει εμετό…
Κανείς δεν θα ήθελε να είναι στη θέση σας ,η αγωνία και ο πανικός εκείνη τη στιγμή σας οδηγεί στη σκέψη ότι ο σκύλος μου δηλητηριάστηκε, και τώρα τι κάνω???????
Μέσα στον πανικό ακούγεται η φωνή της γιαγιάς ,του θείου, του γείτονα, του απομηχανής θεού τέλος πάντων και σας βγάζει από το αδιέξοδο...........!!
…..Δώστου γρήγορα ΞΥΔΙ …......παίρνετε ένα μπουκάλι και παλεύοντας με το σκύλο καταφέρνετε να του δώσετε όσο μπορείτε…
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς εμείς οι έλληνες υιοθετούμε μύθους ,ως αλήθειες ή γεγονότα, πολλοί από τους οποίους είναι άκρως επικίνδυνοι
(όπως π.χ. αν ρωτήσετε 100 Έλληνες τι είναι Doberman οι 90 θα απαντήσουν πως είναι φυλή σκύλων<ως εδώ καλά>.... που όταν γίνονται7 άντε 8 ετών τρελαίνονται !!Τρώνε τα αφεντικά τους!! Και ότι άλλο βρουν γύρω τους... Ξέρουν φυσικά και την αιτία !!!αυτό είναι το καλύτερο!!!...το κοκαλάκι που μεγαλώνει στο εγκέφαλο κτλ.....)
Τώρα ας δούμε πως έχουν τα πράγματα.
Αν δείτε το σκύλο σας στη κατάσταση που σας περιέγραψα ποιο πάνω, πιθανόν να έχει δηλητηριαστεί από κάποιο εντομοκτόνο ,από δικό σας λάθος (κακή ή μη ενδεδειγμένη χρήση εξωπαρασιτοκτόνων ,ψεκασμοί κήπων , κακή χρήση και αποθήκευση εντομοκτόνων) ή πιθανότερα από κακόβουλη ενέργεια π.χ. κάποιου ‘καλού’ γείτονα .
Λέω ‘πιθανόν’ διότι η εικόνα αυτή μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλες καταστάσεις
Για παράδειγμα μια επιληπτική κρίση εμφανίζεται με παρόμοια εικόνα, δύσκολα όμως ο ιδιοκτήτης μπορεί να τη διαφοροποιήσει Εδώ όμως πρέπει να ξέρετε ότι συνήθως μια τέτοια κρίση διαρκεί 2 έως 3 λεπτά .Μια άλλη αιτία μπορεί να είναι η οξεία γαστρίτιδα (με έντονη σιελόρροια ,εμέτους, ακόμα και μυϊκό τρόμο).
Σε κάθε περίπτωση επικοινωνείτε αμέσως με το κτηνίατρο σας και παίρνετε οδηγίες.
Αν πιστεύετε ότι υπάρχει κίνδυνος δηλητηρίασης στην περιοχή σας (ύπαρξη κακόβουλων ατόμων ή κρούσματα σε άλλα ζώα πχ. γάτες οι οποίες είναι τα πρώτα θύματα τέτοιων ενεργειών) ρωτήστε τον γιατρό σας για το τι πρέπει να έχετε μαζί σας.
Σε καμία όμως περίπτωση δε δίνουμε ΞΥΔΙ, λάδι ή ό,τι άλλο μας πει ο γείτονας (ο οποίος είναι π.χ κυνηγός ή κάτι άλλο και ξέρει αυτός από σκυλιά, διότι έχει μεγαλώσει καμιά τριανταριά από αυτά ).
Η τραγική αλήθεια είναι η εξής : Το 50% των περιστατικών που έρχονται στον κτηνίατρο μετά από το παραπάνω σενάριο και επιβιώνουν από τη δηλητηρίαση πεθαίνουν τελικά από εισροφητική βρογχοπνευμονία ή έχουν χρόνια αναπνευστικά προβλήματα διότι η βίαια προσπάθεια να δώσουμε ξύδι ή ό,τι άλλο στο ζώο οδηγεί σε εισρόφηση (την είσοδο δηλαδή των υγρών στον πνεύμονα), επειδή τα αντανακλαστικά της κατάποσης υπολειτουργούν εκείνη τη στιγμή ,ή επειδή προκαλούμε ένα μηχανικό πνιγμό στο ζώο.
Υ.Γ. αν τελικά κάτι πρέπει να δώσετε για να ικανοποιήσετε αυτούς που θα σπεύσουν να σας βοηθήσουν για να προκαλέσετε έμετο στο σκύλο, δώστε αλατόνερο, διότι δεν είναι τόσο επικίνδυνο για τους ιστούς του πνεύμονα σε περίπτωση που θα βρεθεί εκεί.
